قدس آنلاین: هیچ شخصیتی در تاریخ آنگونه که امیرالمؤمنین حضرت علی بن ابیطالب(ع ) مورد احترام و اهتمام فلاسفه، نخبگان و اندیشمندان دیگر ادیان قرار گرفته، شخصیت دیگری اینگونه مورد توجه نبوده است؛ به گونه ای که شخصیت های مختلفی از اندیشمندان غربی و شرقی به بیان فضایل و صفات بی مانند ایشان پرداخته و به یگانه بودن شخصیت این امام همام تصریح کرده اند.

«توماس کارلایل» نویسند و مورخ اسکاتلندی می گوید: به اعتقاد من امام علی شخصیتی جذاب و مهربان است. با شر و نفاق جنگید، در مقابله با فساد شیر خدا بود و با مسیحیان شرافتمندانه رفتار می کرد. یک نعمت الهی و دارای شجاعتی آتشین بود.

«دانته آلگیری» شاعر و نویسنده ایتالیایی در توصیف امام علی(ع ) و پیامبر اکرم(ص ) می گوید: پیامبر و علی بن ابیطالب آتش زنه ای سوزان هستند و مردم تحمل آن را ندارند.

«ویلفرد مادلونگ» اندیشمند، اسلام شناس و متخصص پژوهش در مورد اهل بیت علیهم السلام می گوید: برای بررسی دوره حکومت امام علی از دید ایدئولوژیک یا اقتصادی و یا حتی تاریخی نگاه نمی کنم، بلکه آنچه برای من مهم است شخصیت او و آنچه از ارزش ها دارد است؛ بی شک او شخصیت بسیار بزرگی است.

«ادوارد گیبون» تاریخ نگار انگلیسی در مورد ایشان می گوید: شخصیتی یگانه که هم شاعر است هم مؤمن، هم شریف است هم قدیس؛ حکمت های او مانند نسیمی است که انسان آن را تنفس می کند. او از بدو تولد تا زمان وفات اخلاق مدار و انسانی بوده است. حکیمی است که شاگردان خود را برادران و دوستان خود خطاب می کرد. به حق همانگونه که پیامبر توصیف کرده هارون زمان بوده است.

ویلیام مویر شرق شناس اسکاتلندی می گوید: با هوش زیاد، مهربانی و تاثیرگذاری شگفت انگیز بر همنشیان خود مورد اعتماد همراهان و جامعه بود؛ از زمان کودکی از جان و دل به دفاع از پیامبر و رسالت او پرداخت. متواضع و ساده زیست بود و با خیر و نیکی، نه با زور بر نیمی از دنیای اسلام حکومت کرد.

«هنری استپ» فیزیکدان و فیلسوف آمریکایی می گوید: دنیای مادی و بزرگی دروغین آن را به چالش کشید، خداترس و بسیار نیکوکار بود. در هر عمل الهی بر همگان پیشی داشت و هوش فوق العاده ای داشت و مبدع بود؛ به همین خاطر برای جامعه خود غریب بود. علم او چیزی نبود که به گفتار تمام شود، بلکه علم و حکمت پنهانی بود که ادامه دار است و هیچگاه پایان نمی یابد.

«رابرت آزبرن» مورخ، نویسنده و روزنامه نگار آمریکایی می گوید: اسلام حقیقی و آنچه پیامبر بدان فراخواند، به دست علی بن ابیطالب حفظ شد.

«واشینگتن اروینگ» نویسنده، مورخ و دیپلمات آمریکایی می گوید: از شریف ترین خانواده قبیله قریش بود و سه صفت برجسته داشت که عرب ها به آن افتخار می کنند: شجاعت، بلاغت و سخاوتمندی. شجاعت او موجب شد تا پیامبر به او لقب اسدالله را بدهد. نمونه های بلاغی او همچنان در تمام سخنان عربی، تفاسیر قرآنی و ضرب المثل ها تاثیرگذار است. هر جمعه حکمت های خود را به آنها آموزش می داد تا آنها را به ظرفیت درون خود آگاه سازد. درون او گنجینه ای از علوم الهی بود و این همان دلیل سخاوتمندی، تواضع و محبت بدون شرطش بود.

«سیمون آکلی» شرق شناس انگلیسی می گوید: کسی است که باید مقابل او بایستیم و از حکمت هایش بهره جوئیم؛ مادرش او را در همان خانه مقدسی در مکه به دنیا آورد که خداوند دستور داده است این خانه پاک باشد و خالصانه در آن عبادت شود. این برای هیچ انسانی و حتی در هیچی دین آسمانی رخ نداده است.

«فیلیپ خوری حتی» نویسنده، مورخ و علامه لبنانی می گوید: شجاع به هنگام جنگ، بلیغ و سخنور هنگام سخنرانی و نمونه اعلی در سروری، جنگاوری و شرافت برای مسلمانان.

جبران خلیل جبران نویسنده و شاعر مسیحی لبنان نیز در مجله "العرفان" خود که سال 1931م. منتشر کرد در مورد حضرت علی علیه السلام می نویسد: به عقیده من علی ابن ابیطالب کسی است که دیگران در میان شیوه های بلاغت او و تاریکی گذشته خود حیران شدند؛ هرکه او را دوست می داشت دوست داشتن او ذاتی و براساس فطرت بود و هرکه با او دشمنی کرد از بازماندگان جاهلیت بود. با شهادت از دنیا رفت در حالی که نماز می خواند و در قلبش شوق به دیدار پروردگا را داشت. عرب ها واقعیت جایگاه و منزلت او را درک نکردند، تا اینکه همسایگان فارس آنها تفاوت گوهر با سنگ ریزه را شناختند. به مانند پیامبرانی رحلت کرد که به شهری آمده اند که شهر آنها نیست و بر قومی نازل شده اند که قوم آنها نیست و در زمانی آمده اند که فراتر از آن زمان هستند.

از قرن ها پیش تا امروز همچنان امام علی علیه السلام در صدر اندیشه پژوهشگران و متفکران قرار دارد؛ هیچ شخصیت بزرگی در تاریخ وجود ندارد که توانسته باشد تمام صفات والا را مانند حضرت علی در خود جمع کرده باشد؛ از همین روست که از شیعه و غیر شیعه از مسلمان و غیر مسلمان همگی به بزرگی شخصیت او اذعان دارد و به بیان صفات بی مانند او در آراء و اندیشه های خود پرداخته اند.

انتهای پیام/